Αγαπημένε μου γονιέ,
Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου δώσω την ευκαιρία να με καταλάβεις πιο βαθιά.
Θα ήθελα να σου πω:
Όταν θυμώνω, προσπαθώ να με ακούσεις. Πολλές φορές νιώθω ότι δεν με καταλαβαίνεις και ότι δεν με βλέπεις. Εννοώ ότι δεν ξέρεις ποιος είμαι, τι σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι όνειρα έχω, τι παράπονα έχω. Όταν θυμώνω, πάντα υπάρχει ένας λόγος. Όσο πιο ακραίος είναι ο θυμός μου, τόσο πιο πολύ σε προκαλώ να με ρωτήσεις: παιδί μου, τι μου ξεφεύγει για σένα; Tι θέλεις πραγματικά; Tι σου συμβαίνει;
Σταμάτα να με συγκρίνεις με τους άλλους. Είμαι μοναδικός/ή. Τα ταλέντα μου, οι ικανότητές μου, οι ιδέες μου, οι επιθυμίες μου, οι δυσκολίες μου είναι μόνο δικά μου και δεν μοιάζουν με κάποιου άλλου. Με πληγώνεις όταν μου λες ότι είμαι δύσκολο παιδί, γιατί νιώθω ότι σε απογοητεύω και ότι είμαι ανεπαρκής. Ακόμα και όταν δεν μου το λες, όταν απλά το πιστεύεις, εγώ το καταλαβαίνω. Τότε νιώθω ότι δεν με θέλεις.
Εκτιμώ όταν προσπαθείς να με βοηθήσεις. Με βοηθάς περισσότερο όταν μπορείς να με ακούσεις πραγματικά. Όταν με γεμίζεις με λογικά επιχειρήματα και συμβουλές νιώθω ότι δεν με καταλαβαίνεις. Μπορείς να με ακούσεις χωρίς να μιλάς; Μπορείς να με ακούσεις χωρίς να έχεις τόσο άγχος; Μπορείς να με ακούσεις και να με αφήσεις μόνος/η μου να αποφασίσω και να βρω τη λύση;Έτσι θα νιώσω ότι με εμπιστεύεσαι και ότι με θεωρείς ικανό/ή.
Πολλές φορές με κρίνεις. Μου λες τι δεν κάνω σωστά και πώς θα έπρεπε να είμαι. Σου θυμίζω ότι μεγάλωσα μέσα σε ένα σπίτι, το σπίτι μας, που εκεί έμαθα και υιοθέτησα πολλά πράγματα. Εκεί έμαθα πώς να σχετίζομαι, πώς να συμπεριφέρομαι στον εαυτό μου και στους άλλους, πώς να λύνω ή να αποφεύγω τα προβλήματά μου. Ψάξε, λοιπόν, μήπως τα κομμάτια που δεν σου αρέσουν σε μένα τα έχεις και εσύ. Αν δεις ότι μοιάζουν οι δυσκολίες και οι ανασφάλειές μας, δείξε συμπόνια και σε μένα και σε σένα. Μίλησέ μου με ειλικρίνεια για σένα. Θα με βοηθήσεις πολύ.
Τέλος θέλω να σου πω ότι ό,τι και να μου πεις, εγώ σε αγαπάω πολύ και πάντα περιμένω να με προσεγγίσεις. Είμαι έτοιμος να κάνω ένα βήμα, αν νιώσω ότι με αγαπάς όπως είμαι. Μην ζητάς να έχω συγκεκριμένες επιδόσεις, συγκεκριμένους τρόπους συμπεριφοράς. Μην με βλέπεις σαν σωστό ή λάθος, καλό ή κακό. Μην περιμένεις να έχω τα δικά σου όνειρα ή μην προσδοκάς κάτι άλλο πέρα από αυτό που είμαι. Έτσι θα μάθουμε και οι δύο την αγάπη άνευ όρων.